Dit delicate kunstwerk vangt een teder moment tussen een moeder en haar kind, weergegeven met zachte, vloeiende lijnen en een gedempal aardeachtige kleurenpalet die de figuren omhult in een warme en serene omhelzing. De kunstenaar gebruikt een subtiele combinatie van krijt en houtskool, waarbij de contouren en plooien van de kleding en de fijne interactie tussen de figuren worden benadrukt. De beschermende en aandachtige houding van de moeder, in contrast met de kleine, onschuldige gestalte van het kind, trekt de toeschouwer in een verhaal van intieme zorg en stille genegenheid. De compositie benadrukt de nabijheid tussen hen, met het kind met de rug naar de kijker en het gezicht van de moeder naar het kind gericht, alsof ze een zachte geruststelling fluistert. De warme okertinten en zachte witte kleuren harmoniseren met de spaarzame achtergrond, waardoor een etherische maar tastbare aanwezigheid ontstaat die uitnodigt tot reflectie over het universele thema van moederliefde. Ondanks de rust in het beeld, is er een indruk van beweging en leven, alsof de figuren ademen in de stilte van een privémoment.