Na obrazie trzy kobiety zostają otoczone bujnym ogrodem; ich eteryczne białe sukienki żywo kontrastują z zielonym tłem. Główna postać stoi wyraźnie, wdzięcznym gestem, jakby witała słońce, podczas gdy pozostałe dwie kobiety biorą udział w spokojnych, kontemplacyjnych czynnościach - jedna lekko pochyla się, aby zebrać kwiaty, a druga opiera się o drzewo, być może pogrążona w myślach. Energetyczne pociągnięcia pędzla artysty nadają ich formom dynamiczną jakość, łagodząc ich kontury w otaczających liściach; niemal łączą się z krajobrazem, ucieleśniając harmonię między człowiekiem a naturą.

Paleta kolorów jest świętem natury - odcienie zieleni, niebieskiego oraz ciepłe odcienie brzoskwini i ziemi zbiegają się, aby stworzyć spokojną, marzycielską atmosferę. Możesz poczuć ciepło popołudnia; słychać szept łagodnego wiatru. Ta scena wywołuje uczucie spokoju splecionego z refleksją, zachęcając widzów do wejścia w ten bujny świat i doświadczenia ulotnych chwil piękna i myśli. Z punktu widzenia historycznego ten okres oznacza eksplorację Munch'a tematów związanych z kobiecością i naturą, łącząc stany emocjonalne z otoczeniem, co prowadzi do dzieła, które uchwyciło istotę sztuki XX wieku swoją wyrazistością.