Ten delikatny rysunek uchwyca cichy i intymny moment między matką a dzieckiem. Mała dziewczynka śpi spokojnie, wygodnie ułożona na kolanach matki. Artysta używa miękkich, płynnych linii z dodatkiem brązowej i białej kredy na beżowym papierze, co nadaje scenie ciepło i delikatność. Światło i cień są subtelne, ale skuteczne, podkreślając krzywizny śpiącej postaci dziecka i ochronne dłonie matki, które emanują troską i spokojem.

Kompozycja jest pięknie zrównoważona, z postacią dziecka ukośnie ułożoną na płaszczyźnie, delikatnie prowadząc wzrok widza wzdłuż konturów sceny. Wyraziste, niemal szkicowe linie nadają rysunkowi życie i spontaniczność, natomiast pastelowe pociągnięcia przywołują uczucie czułości i kruchej chwili. Dzieło to ucieleśnia nie tylko macierzyńską troskę, ale także uniwersalne poczucie spokojnego odpoczynku, cichą kołysankę przekraczającą czas. Zaprasza do zatrzymania się i refleksji nad więzią między rodzicem a dzieckiem w kontekście historycznym, w którym impresjoniści i postimpresjoniści zaczęli celebrować takie codzienne, intymne chwile.