To dzieło sztuki uchwyca eteryczną esencję Katedry w Rouen, otoczonej delikatnym światłem poranka. Fasada katedry jest przedstawiona w marzycielskiej jakości; kolory mieszają się w łagodnym zamgleniu, zapraszając widza do zanurzenia się w tej spokojnej chwili. Odcienie złota, miękkie żółcie i stłumione zielenie doskonale się łączą, tworząc świetlistą atmosferę, która odzwierciedla wczesny poranek. Szczegóły architektury gotyckiej, zazwyczaj ostre i złożone, są tu złagodzone, wywołując uczucie spokoju zamiast surowej rzeczywistości.

Gdy zagłębiamy się w technikę Moneta, pociągnięcia pędzla wydają się tańczyć na płótnie. Są luźne i spontaniczne, uchwycając ulotny charakter światła, gdy oddziałuje z solidną strukturą katedry. Takie podejście jest emblemą ruchu impresjonistycznego, podkreślając ulotną naturę percepcji. Kompozycja, choć zakorzeniona w katedrze, skłania oko do eksploracji całego obrazu, próbując zrozumieć, jak światło i kolor przekształcają znajome formy w coś nadprzyrodzonego. Emocjonalny wpływ tego dzieła polega na jego zdolności do budzenia nostalgii i refleksji, zachęcając widzów do zatrzymania się i zastanowienia nad pięknem zarówno świętej przestrzeni, jak i efemerycznego momentu.