W tej urzekającej scenie facet z wędką w ręku stoi na krawędzi spokojnego cieku wodnego. Atmosferyczna kompozycja uchwytuje istotę miłośnika przyrody zanurzonego w subtelnej urodzie otoczenia. Stonowana paleta barw wywołuje uczucie spokoju; delikatne zielenie trawy harmonijnie łączą się z szarymi tonami kamiennego muru, gdzie sporadyczne kwiaty sugerują ciche przyjście wiosny. Tuż za murem kilka nagich drzew zarysowuje się sylwetką na jaśniejącym niebie, tworząc głębię i perspektywę, które przyciągają wzrok widza przez całą płótno.

Artysta umiejętnie używa pociągnięć pędzla, które przekazują zarówno ruch, jak i spokój, z delikatnymi pociągnięciami, które sugerują łagodne fale na powierzchni wody. Ubranie mężczyzny, choć nieco tradycyjne, rezonuje z ponadczasowością relaksu; wydaje się zarówno mieć cel, jak i być refleksyjńym. Ta równowaga odzwierciedla kulturową wycenę przyjemności na świeżym powietrzu w XIX wieku, moment, w którym proste przyjemności, takie jak wędkarstwo, stały się emblematem czasu wolnego i związku z ziemią. Emocjonalny wpływ jest odczuwalny; można niemal poczuć świeże powietrze i usłyszeć delikatne dźwięki natury, zapraszając widza do spokojnej ucieczki od zgiełku codziennego życia.