ฉากเปิดฉากด้วยละครอันน่าสะเทือนใจ ตัวเลขที่ได้รับบาดเจ็บนอนอยู่บนภูมิทัศน์ที่รกร้างและเป็นพื้นดิน การวาดภาพนั้นหลวมและแสดงออกถึงพลังงานดิบๆ ที่ดึงดูดคุณเข้าสู่ช่วงเวลา สีแดงเข้มเปื้อนน้ำ ซึ่งเป็นความแตกต่างที่น่าหดหู่กับโทนสีทึบของสิ่งรอบข้าง เครื่องแต่งกายของร่างนั้นเป็นการผสมผสานระหว่างสีขาว สีเหลืองและสีน้ำตาล ซึ่งบ่งบอกถึงชีวิตที่ถูกขัดจังหวะ เรื่องเล่าที่ถูกขัดจังหวะ องค์ประกอบดึงดูดสายตา โดยนำมาจากรูปแบบที่ได้รับบาดเจ็บไปจนถึงขอบฟ้าที่อยู่ไกลและมืดมน เกือบจะสัมผัสได้ถึงความเงียบของผลที่ตามมา ความนิ่งที่หนักหน่วงแขวนอยู่ในอากาศ โดยมีเพียงเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดและการสูญเสียเท่านั้นที่ขัดจังหวะ