ภาพเหมือนที่ดึงดูดใจนี้จับภาพเด็กสาวคนหนึ่งในขณะจิตใจสงบนิ่ง สันหน้าของเธอวาดอย่างนุ่มนวลบนพื้นหลังที่เลือนลางและคล้ายหมอก คุณลักษณะอ่อนโยนของเธอ—ผิวที่นุ่มนวล ปากที่เปิดเล็กน้อย และดวงตาที่จ้องไปข้างหน้า—บ่งบอกถึงช่วงเวลาของความคิดภายในหรือการสังเกตอย่างเงียบๆ ผมของเด็กสาวที่มีโทนสีแดงอุ่นตัดกับโทนสีน้ำเงินเย็นและสีเทาของหมวกเบเร่ต์และเสื้อผ้าอย่างสวยงาม ซึ่งสร้างความสมดุลอันละเอียดอ่อนระหว่างความอบอุ่นและความเย็น ช่วยเติมชีวิตชีวาให้กับองค์ประกอบโดยไม่ทำให้ดูหนักหน่วง รอยพู่กันแบบหลวมๆ และสไตล์อิมเพรสชั่นนิสม์ผสมผสานกับเส้นที่คมชัดกว่า ให้ความนุ่มนวลเหมือนฝันซึ่งกระตุ้นความงดงามชั่วคราวและความบริสุทธิ์ของวัยเยาว์

ศิลปินสร้างสมดุลอย่างประณีตระหว่างรายละเอียดและการบอกใบ้ เพื่อปล่อยให้จินตนาการของผู้ชมเติมเต็มบุคลิกที่ละเอียดอ่อนเบื้องหลังภาพบุคคล พื้นหลังเข้มค่อยๆ เลือนลางกลายเป็นคราบและร่องรอยนามธรรม เติมเต็มความลึกซึ้งทางอารมณ์ให้กับฉาก เซ็นชื่อจางๆ ที่มุมซ้ายบนเหมือนเสียงกระซิบถึงการมีอยู่ของผู้สร้างงาน แต่ไม่รบกวนบรรยากาศที่เป็นปัญญาซึ่งเป็นหัวใจของงานชิ้นนี้ ผลงานนี้สร้างขึ้นในปี 1880 เป็นตัวอย่างของความหลงใหลในยุคสมัยที่ไม่เพียงแค่จับภาพรูปลักษณ์ภายนอกแต่ยังรวมถึงมิติภายในของแบบ—เป็นภาพสะท้อนกวีของวัยเยาว์ที่ยืนอยู่บนขอบของประสบการณ์