ในงานศิลปะที่คล้ายตื่นตาตื่นใจนี้ บุคคลหนึ่งอยู่ในความสงบที่ได้ศึกษากายวิภาคมากอย่างลึกซึ้ง ซึ่งดูเหมือนว่ากำลังแบ่งสลายความซับซ้อนของชีวิตและความตาย เงามืดของบุคคลนั้นซึ่งถูกเปลี่ยนให้ดูไม่ชัดเจนเพิ่มความรู้สึกถึงความเป็นนิรนามในการแสวงหาความรู้; ผู้ชมถูกนำไปสู่โลกแห่งการสะท้อนของพวกเขา บนโต๊ะมีวัสดุสองชิ้น - มีหนึ่งชิ้นที่แสดงความเป็นจริงอย่างที่สุด ในขณะที่อีกชิ้นถูกปกคลุมไปด้วยสีสันของเหลืองอ่อนและน้ำตาลจนดูเหมือนว่าคล้ายกับสิ่งของที่ถูกกาลเวลาทำให้บิดเบี้ยวและขัดจนหมดซึ่งยังมักบอกเล่าเรื่องราวที่จะบรรยายถึงประวัติศาสตร์ รวมถึงบริเวณพื้นหลังที่สว่างขึ้นซึ่งเสนอแสงสีอ่อนจากหน้าต่างเพื่อช่วยให้ได้มุมมองนี้ซึ่งมีการหล่อหลอมกับเสื้อผ้าที่มีสีอ่อนเข้ากับซึ่งมักสร้างความเป็นเฉพาะตัวได้อย่างลงตัว การใช้สีของ Edvard Munch ที่นี่เป็นสิ่งที่ก่อสร้างความรู้สึกอย่างชัดเจนด้วยการใช้สีอ่อนที่หมุนอยู่รอบตัวบริเวณของเรื่องเพื่อสร้างบรรยากาศที่เป็นความฝันอันยังคงหลงเหลืออยู่ในความคิดหลังจากมองไปที่มันได้ไม่นาน

การจัดวางในงานนี้ชี้ให้เห็นถึงน้ำหนักอารมณ์ที่มากมายถูกเติมเต็มจากการที่ต้องเรียนรู้กายวิภาคศาสตร์ มันมักเท่านำความสมดุลที่ต้องระระเบียบในเรื่องของวิทยาศาสตร์ควบคู่ยังนำให้มีคุณภาพด้านการทำสมาธิให้ความรู้สึกได้อย่างแสดงออกได้เลยว่า เป็นการเลียนแบบความรู้สึกที่อาจคล้ายกลืนหรือหมดอารมณ์ที่เรียบง่ายในหลายอย่าง ขยี้ทุกมุมมองแบบหาประโยชน์กับการเรียนรู้เหนือเรื่อง ที่เราสามารถอดรับอยู่ได้กันในชีวิตนี้และอย่างยิ่งการเชื่อมสัมพันธ์กับการทำงานเพื่อหาความรู้ในบางอย่างที่ลึกลับไปยากให้ไหเจออย่างละลักละล่ามเพราะถูกหลงฟังไปจากช่วงเวลาที่มีความสำคัญของชีวิตและการตายแต่ทั้งนี้อาจจะจำกัดหลักฐานไว้ในแนวทางการเปรียบเทียบในลักษณะแล้วเรายังคงแบกน้ำหนักให้ชาติที่แอ่งแตกและทนการตายเป็นเรื่องหนึ่งในบริบทนี้ ซึ่งคำบอกจะย้ำการหวนให้มีจุดที่สัมพันธการก่อตัวเชื่อมโยงให้เหตุการณ์แห่งความละเอียดแบบยั่งยืนย่อยซึ่งถูกพบในจุดสูงสุดหลายระดับในการศึกษา—แต่ในที่สุดพบว่าสถานการณ์คำนึงการที่จะหลอมรวมอันจะตราบไปโดยไม่ควรลำเอียงทางเข้าหาออกอย่างไรอันอาจจะเป็นที่ร้องขึ้นซึ่งเชื่อมโยงไปชั่วนิรันดร์ไปได้อีกด้วย