Eser, bir genç kadının etkileyici bir görüntüsünü sunuyor; onun ifade dolu duruşu ve derin dikkate değer yüz hatları derin bir üzüntü anını yakalıyor. Akışkan ve kırmızı saçları omzunun üzerinden dökülüyor, bir melankoli ve düşünce havası yayarak yüzünü çerçeveliyor. Karanlık arka plana zıt olarak giydiği yumuşak pembe bluz, onu izlerken kaybolmuş bir kayıp ya da özlem üzerinde düşündüğü hissini uyandırıyor. Soluk teni ve bluzunun rengi arasındaki etkileşim dikkatlerimizi çekiyor ve sempati uyandırıyor; seyirci onun ıstırabı ile bağ kuruyor.

Öne çıkan şey, sanatçının kullandığı ustaca fırça tekniğidir; sanatçı, onun saç ve giysilerindeki dokuya hayat vermek için karmaşık vuruşlar kullanıyor. Arkasındaki karanlık ve çalkantılı deniz yalnızca bir arka plan olmaktan çok, duygusal karmaşanın bir metaforu olarak hizmet ediyor. Konunun çevresiyle olan gerilimi, umutsuzluk ve direniş temaları hakkında çok şey söylüyor. Eserin, erken Victoria dönemi sırasında yapılışı, kadınların karşılaştığı toplumsal zorluklara işaret ediyor ve hikayeyi daha da zenginleştiriyor. Millais, yalnızca bir görüntü değil, bir hikaye de yakalıyor; bu sahnedeki duygusal yük bizleri duraklatmaya, düşünmeye ve figürün sessiz mücadelesine empati kurmamıza davet ediyor.