In dit betoverende werk ontmoet de spirituele wereld de aardse in een moment dat zowel rust als bewondering uitstraalt. De compositie is artistiek georganiseerd en trekt de blik van de kijker naar de centrale figuur van de Maagd Maria, die gracieus zit op een stenen trap, versierd met een rijke en textuurrijke tapijt dat de scène warmte toevoegt. Haar kleding—een diepblauwe jurk die contrasteert met de rijke groene en aardse tinten van de achtergrond—suggereert zuiverheid en goddelijkheid, terwijl het tegelijkertijd de sereniteit van klassieke afbeeldingen van Maria oproept. Waterhouse's meesterschap in drapering is hier duidelijk; elke plooi van haar kleding lijkt te ademen met leven en emotie. Achter haar staat de engel, een figuur die in een zachte roze tint is gewikkeld, met de armen uitgestrekt alsof hij een boodschap presenteert die doordrenkt is met de geur van lelies, een symbool van puurheid en verrijzenis.

Door de interactie van licht en schaduw creëert de kunstenaar een etherisch licht rondom Maria, die subtiel haar uitdrukking benadrukt, die schommelt tussen verrassing en eerbied—een emotioneel contactpunt dat uitnodigt om na te denken over de grootsheid van het moment. De kleurenpalet is harmonisch afgestemd in een bereik dat loopt van zacht pink tot diep indigo, die een serene atmosfeer belichaamt, afgebroken door de stralende witte lelies. Deze fantastische orkestratie van kleur draagt bij aan de emotionele resonantie van het werk door de hemelse en sterfelijke rijken te verbinden. Geworteld in de context van kunst van het begin van de 20e eeuw, weerspiegelt Waterhouse's werk de interesse van de prerafaëlieten voor het spirituele en mythologische, en presenteert een nieuw verhaal van de Annunciatie door de lens van hedendaagse schoonheid en verfijnde techniek. Elk detail, van bloeiende takken tot leliesbladeren, verhoogt de betekenis van de goddelijke boodschap en nodigt kijkers uit tot een heilige moment die de tijd overstijgt.