Obraz przedstawia małe dziecko, prawdopodobnie małe dziecko, siedzące i patrzące prosto na widza; w jego szeroko otwartych oczach tkwi szczerość. Miękkie, rozproszone światło kąpie twarz dziecka, podkreślając łagodne krzywizny jego rysów i rzucając delikatne cienie, które oddają poczucie głębi i trójwymiarowości. Artysta stosuje paletę zdominowaną przez stonowane odcienie, z subtelnymi zmianami w tle, tworząc poczucie intymności. Dziecko siedzi przy stole, pozornie w pozie z miską i czymś, co może być narzędziem do rysowania, sugerując moment spokojnej kontemplacji lub skupionej aktywności. Pociągnięcia pędzla są widoczne, dodając pracy jakości fakturalnej; efekt jest interesującą interakcją między realizmem a stylem malarskim.