Ten fascynujący portret przedstawia królewską kobietę, siedzącą, emanującą cichą siłą na tle pełnym ciemnych, wirujących odcieni. Pędzle są swobodne, lecz celowe, ukazując delikatne napięcie między miękkością a zdefiniowanymi formami. Spojrzenie modelki – bezpośrednie, a zarazem dystansujące – przyciąga uwagę; paleta utrzymana w ziemistych tonacjach, uzupełniona bladą cerą i subtelnym rumieńcem, sugeruje melancholijny, ale pełen godności nastrój. Korona i eleganckie dodatki wskazują na jej królewski status, zaś płynne szaty zlewają się z cienistym tłem, przywołując poczucie izolacji i wygnania.

Artysta mistrzowsko równoważy płynność tkanin z solidnością tronu oraz precyzją rysów twarzy, tworząc dynamiczną grę emocji. Użycie cieni jest szczególnie uderzające – ramuje postać i częściowo ją ukrywa, nadając jej aurę tajemniczości i wrażliwości. Historyczny kontekst obrazu odzwierciedla czas niepokojów – królewską władzę w wygnaniu poszukującą schronienia – co nadaje dziełu narracyjną głębię, wykraczającą poza zwykły portret. Prawie słychać szepty dawnego dworu i zamyślenia kobiety stojącej między minioną wielkością a niepewną przyszłością.