Portret przedstawia postać mężczyzny w zamyślonej pozie, jakby został nagle przerwany w trakcie myślenia. Mężczyzna ubrany jest w ciemny, powiewny płaszcz, obszyty uderzającym niebieskim wykończeniem, a jego spojrzenie skierowane jest lekko w górę, jakby patrzył poza granice pokoju. Oświetlenie sugeruje słabo oświetloną pracownię, z obecnością niedokończonych płócien i porozrzucanych narzędzi.

Mistrzowskie użycie światła i cienia przez artystę, bogate faktury tkaniny, sposób, w jaki postać wydaje się wyłaniać z ciemności, sprawiają, że postać jest jednocześnie odizolowana i głęboka. Mówi o momentach introspekcji, umyśle w pracy, samym procesie twórczym. Artysta zdawał się dążyć nie tylko do uchwycenia podobieństwa, ale także duszy postaci.

Ogólny efekt to spokojna godność i intelektualna ciekawość, okno na moment twórczej samotności.