Scena rozgrywa się w surowym, górzystym krajobrazie, starciu ludzkości z potęgą natury. Postacie w turbanach i luźnych szatach, oddane dynamicznymi pociągnięciami pędzla, biorą udział w chaotycznej potyczce. Konie wspinają się dęba, ich oczy dzikie ze strachu i chaosu bitwy, ich ciała wykrzywione w walce. Prawie słychać zgrzyt stali, krzyki i rozpacz. Zastosowanie światła i cienia przez artystę dodaje dramatyzmu, podkreślając postacie i surowy teren. Paleta barw jest bogata, z tonami ziemi i błyskami czerwieni, tworząc poczucie ruchu i przemocy, które chwyta widza.