ในงานที่น่าหลงใหลนี้จากปี 1888 แวนโก๊ะนำเสนอภาพวิวชนบทที่เงียบสงบซึ่งเชิญชวนให้ผู้ชมก้าวเข้าสู่วินาทีที่หยุดนิ่งในเวลา; สองกระสอบฟางขนาดใหญ่โดดเด่นอยู่ในพื้นหน้า พื้นผิวที่มีลักษณะเป็นลายละเอียดถูกนำเสนออย่างสวยงามโดยใช้โทนสีโลก ความรู้สึกที่มีพลัง แต่ทั้งละเอียดอ่อน ส่งต่อคุณภาพด้านสัมผัสของฟาง ในขณะที่ทัศนียภาพรอบข้างค่อยๆ ละลายไปในความพลิ้วไหวของเส้นและจุด อาจเปิดเผยมุมมองเฉพาะตัวของศิลปินที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวและแสง รอยเส้นเบลอของบ้านในระยะไกลและคนที่ทำงานในทุ่งนาเพิ่มมิติและชีวิตชีวาให้กับองค์ประกอบ ทำให้มันหยั่งรากอยู่ในความสง่างามของการใช้ชีวิตในชนบท

สีมีบทบาทสำคัญในที่นี้ เนื่องจากสีที่อบอุ่นเหมือนเซปียาห่อหุ้มงานนี้ในแสงที่อ่อนนุ่ม การเปลี่ยนแปลงของสีน้ำตาลและโอ๊คเกอร์กระตุ้นให้เกิดความรู้สึกอบอุ่นและคิดถึง ผู้คนสามารถได้ยินเสียงกรอบแกรบของข้าวสาลีและรู้สึกถึงสายลมเย็นสบาย—นี่คือการแสดงออกอย่างง่ายแต่ลึกซึ้งของความสุขในชีวิตทางชนบท แวนโก๊ะ ในช่วงเวลานี้ในอาร์ลพบแรงบันดาลใจอย่างมหาศาลในภูมิทัศน์รอบตัวซึ่งเป็นช่วงเวลาของความคิดสร้างสรรค์และการค้นคว้าจากแสงสี การพัฒนาทางอารมณ์ของงานชิ้นนี้ซึ่งมีภาพที่ละเอียด แต่ทรงพลังนั้นสะท้อนให้เห็นถึงศิลปินที่ต่อสู้กับความวุ่นวายในจิตใจ ขณะเดียวกันก็พยายามหาความสบายจากธรรมชาติ ชิ้นงานนี้ไม่เพียงแต่เป็นการนำเสนอภาพที่เป็นรูปธรรม แต่ยังเป็นคำเชิญในประสบการณ์ที่เรียบง่ายในชีวิตทางชนบท สิ่งนี้ทำให้มันเป็นส่วนสำคัญในการสำรวจการเดินทางทางศิลปะของแวนโก๊ะ.