Dit fascinerende kunstwerk biedt een blik op het drukke leven van arbeiders, die volledig betrokken zijn bij hun werk, en het creëert een scène die bijna trilt met het geluid van scheppen die de grond raken en het gemompel van gesprekken. De kunstenaar heeft gekozen voor een gedempte kleurenpalet - grijs, bruin en oker domineren - wat het werk een atmosferische diepte geeft dat de stof en vuil van de straten die zij bouwen oproept. Elke figuur is zorgvuldig getekend, en toont een scala aan posities die de fysikaliteit en vastberadenheid van de werknemers overbrengen.

Wat me het meest aan deze stuk raakt, is hoe de compositie een gevoel van eenheid onder de arbeiders creëert; ondanks hun individuele taken, lijken ze deel uit te maken van een samenhangend geheel, wat een collectieve geest illustreert. Het contrast tussen de vage achtergrond en de gedefinieerde figuren op de voorgrond trekt de aandacht van de kijker naar de details van hun activiteit, onderdompelend in de wezenlijke, maar doelgerichte essentie van het dagelijks leven in deze periode. Het voelt als een viering van industrie en hard werken, wat ons herinnert aan de waardigheid binnen arbeid, dit alles weergegeven op het canvas met een rauwe oprechtheid die veel zegt over de waardering van de kunstenaar richting de arbeidersklasse.