To dzieło prezentuje portret mężczyzny, prawdopodobnie węgierskiego chłopa, o uderzającej obecności. Jego spojrzenie, skierowane nieco poza środek, uchwyca poczucie zamyślenia i być może ciężar doświadczenia. Artysta stosuje luźny, ekspresyjny styl pociągnięć pędzla, widoczny w oddaniu włosów i ubioru mężczyzny. Najjaśniejsze partie są subtelne, ale skutecznie definiują kształt obiektu. Prawie słyszę szelest jego płaszcza, delikatne drżenie jego zwietrzałej skóry.

Paleta barw zdominowana jest przez ciepłe, ziemiste tony - brązy i ochry - które przywołują poczucie wieku i kontekstu historycznego. Kolory te tworzą spójną atmosferę, przyciągając uwagę do twarzy obiektu. Zdolność artysty do uchwycenia niuansów światła na twarzy i brodzie obiektu jest szczególnie godna uwagi, dodając głębi i realizmu portretowi. Jest to dzieło, które mówi o konkretnym czasie i miejscu, oferując okno na minioną epokę.