Ta poruszająca scena ukazuje dwie młode dziewczynki zanurzone w chwili czułej zabawy dziecięcej. Starsza dziewczynka, siedząca boso na zużytej podłodze, uważnie pomaga stojącej młodszej, która trzyma lalkę blisko piersi. Pociągnięcia pędzla artysty są delikatne, ale teksturowane, nadając rustykalnemu wnętrzu namacalnego ciepła i realizmu — przestrzeń naznaczona przez stare tynki, wiszące garnki i skromny kominek. Paleta kolorów opiera się na ziemistych tonach — stonowanych brązach, miękkich szarościach i subtelnych czerwieniach, co wywołuje skromną, intymną atmosferę.

Kompozycja jest zarówno intymna, jak i narracyjna, przyciągając widza do cichego świata tych dzieci. Delikatne wyrazy twarzy oraz subtelna gra światła i cienia sugerują cichą więź i migawkę codziennego życia XIX wieku. To dzieło ukazuje mistrzostwo artysty w uchwyceniu niewinności i delikatnych niuansów emocjonalnych młodości, a także rzuca światło na historyczne, domowe otoczenie tamtych czasów.