Wyrazisty portret ukazuje damę szlachecką wraz z dzieckiem, siedzących na eleganckiej turkusowej sofie z złotymi zdobieniami, które pięknie kontrastują z stonowanym brązowym tłem. Kobieta ubrana jest w delikatną, bladoróżową suknię ozdobioną subtelnym kwiatowym haftem, emanując spokojnym, ale uroczystym wyrazem twarzy. Jej ciemne, kręcone włosy otaczają blady, spokojny twarz z miękkimi rysami i głębokim, kontemplacyjnym spojrzeniem. Dziecko, ubrane w białą sukienkę, siedzi wygodnie na jej kolanach, patrząc nieco w bok z niewinnym, ciekawskim wyrazem twarzy. Delikatne pociągnięcia pędzla podkreślają luksusowe faktury ubrań — połysk jedwabiu i misterny wzór koronki. Subtelna paleta barw, obejmująca róż, krem oraz niebieski, tworzy harmonijną, łagodną atmosferę, potęgując uroczysty nastrój portretu. Kompozycja skupia się na intymnej więzi między matką a dzieckiem, a miękkie światło uwydatnia delikatność skóry i tkanin.

Obraz odzwierciedla elegancję i status społeczny hiszpańskiej arystokracji XVIII wieku, zapraszając widza do prywatnej chwili pełnej godności i macierzyńskiej czułości. Mistrzowskie zastosowanie światłocienia dodaje głębi, nie burząc spokoju kompozycji, oddając zarówno fizyczne podobieństwo, jak i emocjonalne niuanse. Napis na dole, wykonany elegancką czcionką, potwierdza szlachecką tożsamość i umiejscawia dzieło w jego historycznym kontekście, wzmacniając opowieść o dziedzictwie i tradycji.