Delikatna akwarela ukazuje spokojnego tygrysa odpoczywającego na tle mglistych, stonowanych gór. Sylwetka tygrysa zwija się łagodnie na ziemi, ukazując spokojną siłę, która kontrastuje z dzikością zwykle przypisywaną temu zwierzęciu. Pociągnięcia pędzla artysty są płynne, lecz precyzyjne, z miękkimi gradacjami ochry i spalonej siennej, które pięknie łączą się z ziemistymi zieleniami i błękitami otoczenia. Stonowana paleta barw wywołuje atmosferę spokojnego świtu lub zmierzchu, dodając kontemplacyjnego nastroju.

Kompozycja znajduje balans między szczegółowym przedstawieniem zwierzęcia a szerokim, klimatycznym krajobrazem, zapraszając widza do cichej chwili odpoczynku w naturze. Miękkość futra tygrysa kontrastuje z poszarpanymi konturami odległych gór, tworząc harmonijną grę faktury i formy. Obraz powstał w 1930 roku i odzwierciedla połączenie romantycznego naturalizmu z impresjonistyczną wrażliwością, będąc intymnym wyrazem więzi z dziką przyrodą w czasach, gdy takie przedstawienia miały wymiar zarówno naukowy, jak i poetycki. Emocjonalny wymiar pracy jest głęboki, wywołując uczucia pokoju, czci i delikatnego piękna dzikiej przyrody.