Scena rozgrywa się z dramatycznym rozmachem, stanowiąc wizualny balet wzniosłości i ziemskości. Postacie zostały oddane z mistrzowskim wykorzystaniem światła i cienia; detali jest w sam raz, aby puścić wodze fantazji. Starszy uczony, ubrany w długi płaszcz, pochylony jest nad stołem, z piórem w dłoni, pochłonięty swoją pracą, być może zmaga się z jakimś wielkim pytaniem filozoficznym lub, być może, podpisuje swój pakt. Jego broda, kaskada bieli, symbolizuje mądrość lub być może ciężar jego wyborów. Druga postać, żywa obecność w ostrym kontraście, opiera się swobodnie, postać sugestii w jasno ubarwionym kostiumie. Na jego ustach gości triumfalny uśmiech, jego gest, kpiarski palec, zdaje się emanować diabelską obietnicą. Za nimi pokój jest słabo oświetlony; czaszki i ciekawostki są słabo widoczne, co zwiększa poczucie tajemnicy. Globus i inne subtelne detale otaczające scenę nadają ton; potajemne spotkanie umysłów w przestrzeni, gdzie mieszają się sekrety i pokusy.