Obraz ukazuje spokojny moment nad rzeką, gdzie kilka postaci — prawdopodobnie bretońscy rybacy oraz mieszkańcy — znajduje się w różnych pozach na brzegu. Kompozycja jest łagodnie warstwowa; na pierwszym planie stoi mężczyzna wędkarski, obok dwóch osób siedzących tyłem do widza. Po drugiej stronie rzeki trzy postacie wchodzą w interakcje lub obserwują, prowadząc wzrok przez całe płótno. Pociągnięcia pędzla są swobodne, ale świadome, podkreślając sielską atmosferę. Paleta barw to ziemiste, stonowane kolory — miękkie zielenie, brązy i blade błękity — kontrastujące z ciepłymi zboczami gór w tle, co tworzy naturalny i spokojny klimat.

Artysta wykorzystał impresjonistyczną technikę, łącząc kolor i formę z poczuciem bezpośredniości, choć postacie pozostają wystarczająco wyraźne, by ukazać ich ludzką obecność i cel. Delikatne sugestie ruchu w drzewach i wodzie ożywiają obraz, nie zaburzając spokoju. Obraz namalowany w 1888 roku, odzwierciedla epokę, w której życie na wsi i godność pracy były cenione, podkreślając więź między ludźmi a ich otoczeniem. Oddziaływanie emocjonalne polega na cichej godności i pełnym szacunku spojrzeniu na pokorne, codzienne życie rybaków, przepełnionej spokojem i refleksją.