Bu etkileyici tablo, büyük bir lahanayla meşgul olan yaşlı bir köylüyü tasvir ediyor. Sanatçı, toprak tonlarını ve çevredeki yeşillikleri canlandıran dokulu, empresyonist fırça darbeleri kullanmış. Köylünün odaklanmış ifadesi, ince dokunuşlarla işlenmiş ve izleyiciyi sessiz emek dünyasına, toprakla kurduğu bağa çekiyor. Yeşilin, kahverenginin ve yumuşak mavinin uyumlu paleti, sakin ve zamansız bir atmosfer yaratıyor.

Kompozisyon, adamın üzerine odaklanıyor; elleri ve yüzü daha detaylı işlenmiş, bu da onun yeşil lahanalar arasındaki insan varlığını vurguluyor. Arka plan, yapraklar ve toprağın yumuşak bir bulanıklığı, insan ve doğa arasındaki dokunsal yakınlığı artırıyor. 19. yüzyıl sonlarında yapılmış bu eser, kırsal yaşamın onurunu ve tarımsal emeğin ritmini sanatçılar tarafından kutlanan bir dönemi yansıtıyor. Duygusal etkisi, mütevazı ama asil köylünün tasvirinde yatıyor; hayatı sürdüren basit, temel eylemler üzerine düşünmeye davet ediyor.