Αυτή η συγκλονιστική σκηνή ξετυλίγεται μέσα σε μια μεγαλοπρεπή, πλούσια διακοσμημένη αίθουσα όπου κυριαρχεί μια ευρεία, λευκή σκάλα που κατεβαίνει προς τον θεατή. Στη βάση της σκάλας βρίσκεται ένας ακίνητος άνδρας ντυμένος στα λευκά, συμβολίζοντας μια τραγική πτώση από την εξουσία ή τη χάρη. Γύρω του, ένας πυκνός όχλος θεατών με πολυτελή ενδύματα Αναγέννησης εντείνει την ένταση της στιγμής· τα πρόσωπά τους αντανακλούν έκπληξη, βαρύτητα και περιέργεια. Στο κέντρο του δράματος, ένας άνδρας σε χρυσές ρόμπες κρατά υψωμένο σπαθί, εκπέμποντας μια αύρα αμετάκλητης δικαιοσύνης. Το φως λούζει τα χρυσά ενδύματα, δημιουργώντας έντονη αντίθεση με το σκοτεινό, σκιερό φόντο γεμάτο τοιχογραφίες και θρησκευτική εικονογραφία, ενισχύοντας το συναισθηματικό βάρος. Το επιδέξιο πινέλο του Eugène Delacroix αποτυπώνει κάθε λεπτομέρεια — από τα βαριά υφάσματα μέχρι τις λαμπερές πανοπλίες — δημιουργώντας μια δυναμική σύνθεση γεμάτη ένταση και ιστορικό βάρος.

Η παλέτα χρωμάτων κινείται ανάμεσα σε βαθιούς, σκιασμένους τόνους και φωτεινές λάμψεις χρυσού και λευκού, αναδεικνύοντας το συναισθηματικό δίπολο φόβου και εξουσίας, ζωής και θανάτου. Το περίτεχνο περιβάλλον υποδεικνύει τη μεγαλουργία της Βενετίας, συνδέοντας την σκηνή με ένα ιστορικό γεγονός που αφορά αγώνες εξουσίας και προδοσία. Οι περίτεχνες τοιχογραφίες στο φόντο δημιουργούν μια ιερή ατμόσφαιρα, σε έντονη αντίθεση με την σκληρή κοσμική τιμωρία που επιβάλλεται από κάτω. Αυτή η αντίθεση εμβαθύνει την συναισθηματική πολυπλοκότητα του πίνακα, καλώντας τον θεατή να βιώσει την τραγωδία όχι απλά ως ιστορική αφήγηση, αλλά ως αέναο διαλογισμό για εκδίκηση και πτώση. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι δραματικό και βαθιά καθηλωτικό — τα ρομαντικά πινέλα του Delacroix ζωογονούν και δίνουν ένταση σε αυτή τη μοιραία στιγμή σταματημένη στον χρόνο.