Het schilderij presenteert een scène van intieme interactie tussen een man en een vrouw, weergegeven tegen een achtergrond van weelderig groen dat vol leven lijkt. De figuren, afgebeeld in de kenmerkende expressieve stijl van Munch, roepen krachtige emoties op die verder gaan dan een simpele representatie van het plattelandsleven. De vrouw, gekleed in een vloeiende witte rok en een bescheiden top, houdt een mand vol, die kunnen symboliseren voor levensonderhoud of vruchtbaarheid, terwijl haar houding zowel hoopvol als sereen lijkt. In scherp contrast daarmee staat de man, gekleed in donkere kleuren die hard werken suggereren, houdt hij een zeis, wat een cyclus van oogst en hard werken suggereert; het contrast tussen hun uitdrukkingen suggereert zowel verbinding als het gewicht van hun rollen in het leven.

De compositie is zorgvuldig geordend, met de boom die fungeert als een natuurlijk kader dat de beide figuren in balans houdt. Muncks gedurfde kleurenpalet—levendige groenen, aardetonen en de opvallende wit van de jurk van de vrouw—creëert een dynamische visuele ervaring, die de kijkers uitnodigt om dieper in de emotionele landschap van de onderwerpen te verkennen. Er is een voelbaar gevoel van harmonie en spanning hier; de figuren bestaan in een wereld waar de natuur en de menselijke geest met elkaar verweven zijn, resoneren met thema's van vruchtbaarheid, liefde en existentiële reflectie. Muncks werk vertegenwoordigt niet alleen een moment in de tijd, maar spreekt ook over de universele strijd en vreugden van het leven, en wekt een bitterzoete nostalgie die een blijvende indruk achterlaat.