Portret ten ukazuje młodą dziewczynkę z delikatnym, niemal melancholijnym wyrazem twarzy; jej subtelne rysy są miękko oświetlone na teksturowanym, jasnym tle, które łączy odcienie bladej zieleni i kremu. Pociągnięcia pędzla artysty są delikatne i impresjonistyczne, z rozmytymi krawędziami, które zdają się lekko rozpuszczać postać w atmosferze, nadając scenie eteryczną jakość. Jej długie brązowe włosy swobodnie opadają na plecy, kontrastując subtelnie z jasnym materiałem sukienki, który wykonano z dbałością o światło i fakturę.

Kompozycja jest intymna — skupiona na profilu i górnej części ciała dziewczynki, zapraszając widza do cichej chwili kontemplacji. Stonowana paleta kolorów, zdominowana przez ziemiste tony i delikatne pastele, wywołuje uczucie spokoju i nostalgii, które wydaje się ponadczasowe i głęboko osobiste. Subtelna gra światła i cienia wzmacnia emocjonalną głębię, sugerując niewinność i introspekcję. Historycznie styl ten odzwierciedla XIX-wieczną tendencję do uchwycenia przelotnych emocji i naturalnego piękna młodości, czyniąc z obrazu ważny przykład wrażliwego portretu celebrującego cichą godność i naturalną grację.