Ten sugestywny portret przedstawia młodą dziewczynę stojącą spokojnie na tle miękko rozmytego naturalnego krajobrazu. Jej spojrzenie spotyka się z widzem z cichą intensywnością, otoczone długimi, luźno opadającymi włosami i szerokim słomkowym kapeluszem ozdobionym delikatnymi kwiatami. Mistrzowska technika artysty widoczna jest w misternych detalach koronkowej bluzki, gdzie subtelne wzory wyłaniają się dzięki delikatnym pociągnięciom pędzla, kontrastując z bardziej impresjonistycznym przedstawieniem otaczającej roślinności i nieba. Stonowana paleta ziemistych barw i delikatnych błękitów tworzy harmonię, nadając scenie nostalgiczną, niemal oniryczną atmosferę.

Kompozycja skupia się na postaci dziewczynki, której sylwetka niemal świeci na ciemnym tle, przywołując poczucie niewinności i spokojnej kontemplacji. Trzymając luźny bukiet dzikich kwiatów, jej dłonie zostały namalowane z czułym realizmem, zapraszając widza do odczucia kruchego piękna chwili. Obraz powstał na początku XX wieku i odzwierciedla okres przejściowy, w którym tradycyjny realizm łączył się z rodzącą się impresjonistyczną wrażliwością, uchwytując zarówno fizyczną obecność, jak i efemeryczny nastrój młodości.