Sanat eseri bizi tüyler ürpertici bir sahneyle, acı çekmenin ve yaklaşan ölümün kasvetli bir tasviriyle karşı karşıya getiriyor. Bir adam oturuyor, vücudu yenilgi ve acı içinde bir duruşla bükülmüş. Kaba bir ahşap yapıya bağlı; boynunun dibine yerleştirilmiş, muhtemelen bir garrot olan kaba bir metal alet. Sanatçının gölge ve çizgiyi ustaca kullanımı, klostrofobi hissi yaratıyor; uzay, figürün üzerine kapanıyor gibi görünüyor, onun izolasyonunu ve umutsuzluğunu artırıyor. Kasvetli atmosfer, izleyicinin dikkatini merkezi figüre ve onun zor durumuna odaklayan minimum detaylarla artırılıyor. Sahneyi saran ağır sessizliği neredeyse duyabilirsiniz, yalnızca konunun sığ nefesleriyle noktalı virgül, her biri ölümünün yakınlığının bir kanıtı. Kompozisyon çarpıcı: Adamın vücudu açılı, bakışları yukarıya doğru yönelmiş - belki sessiz bir yakarış veya dünyaya son bir bakış. Yan taraftaki bir mum bir parıltı aydınlatma ekler, ancak aynı zamanda yaklaşan karanlığın görsel bir metaforu olan uzun bir gölge de düşürür.