In dit opvallende kunstwerk zien we een indrukwekkende scène waarin een centrale figuur op een marmeren trap staat, gekleed in een etherisch wit gewaad dat elegant tot de grond valt. De handen van de figuur hangen losjes aan de zijkanten, wat haar kwetsbaarheid in het middelpunt van de overvloed benadrukt. Het contrast tussen haar bleke kledij en de rijke, warme kleuren van de versierde omgeving trekt de aandacht, en roept zowel gevoelens van gratie als wanhoop op. Achter haar zitten verschillende figuren, met uitdrukkingen die variëren van verbazing tot onverschilligheid—een onheilspellende herinnering aan oordeel en lotsbestemming. De majestueuze leeuw, uit marmer gehakt, aan haar voeten symboliseert kracht en waardigheid, wat een sterk contrast vormt met haar delicate en kwetsbare aanwezigheid in dit krachtige moment.

De compositie is meesterlijk opgebouwd; de verticale lijnen van de kolommen creëren een gevoel van hoogte en grootheid, terwijl de diagonale treden de blik van de kijker recht naar de hoofdrolspeler leiden. Waterhouse gebruikt een rijke kleurenpalet; de warme bruin-, goud- en diep rode tinten omhullen de kijker in de luxueuze sfeer van het hof van Herodes, terwijl ze tegelijk de spanning van de scène vastleggen. De emotionele impact is voelbaar—men voelt een mengeling van empathie voor de centrale figuur en nieuwsgierigheid naar de omstandigheden die deze momenten van oordeel hebben geleid. Historische en mythologische verhalen verweven zich terwijl de kijker nadenkt over het verhaal van Mariamne, wiens lot werd bezegeld door macht en jaloezie.