Obraz uchwyca istotę Paula-Eugène'a Millieta, drugiego porucznika Zouavów, poprzez charakterystyczny, żywy styl Vincenta van Gogha. Pomimo zamazanych cech twarzy, obraz emanuje fascynującą energią; odważne pociągnięcia pędzla i bogata faktura żyją na tle głębokiej zieleni. Mundur wojskowy Millieta, uzupełniony o wyrazisty czerwony fezie na głowie, wyróżnia się jako manifest dumy i tożsamości. Pojawiający się obok tego przedstawienia półksiężyc i gwiazda nie są tylko dekoracyjnymi elementami, ale symbolami, które zapraszają nas do zastanowienia się nad znaczeniem kulturowym jego munduru i czasami, w których żył. Użycie farby olejnej przez van Gogha tworzy namacalne poczucie pilności; każdy ruch pędzla rezonuje z emocjonalnym związkiem artysty z jego tematem, zachęcając widza do odczuwania, a nie tylko do patrzenia.

Sama kompozycja mówi wiele; to intymne spojrzenie w życie zdefiniowane przez obowiązek, ale malowane z ekspresyjnym blaskiem, sugerującym głębszą narrację. Głębokie odcienie niebieskiego i zielonego potęgują jasność otaczającą postać Millieta, zwiększając emocjonalny wpływ tego dzieła. Wywołuje uczucie pragnienia i ciekawości, przyciągając obserwatora bliżej. To dzieło, stworzone w burzliwym okresie historii Francji, odzwierciedla złożoności tożsamości i przynależności, szczególnie istotne dla żołnierza. Poprzez te żywotne pociągnięcia pędzla van Gogh uczy nie tylko wizerunku żołnierza, ale także ducha epoki, pozostając przypomnieniem o skomplikowanej relacji między sztuką, tożsamością a historią osobistą.