W tym poruszającym obrazie, grupa skromnych postaci gromadzi się wokół stołu; ich twarze oświetlone są ciepłym, złotym światłem bijącym z wiszącej lampy. Każda osoba koncentruje się na posiłku przed sobą, głównie misce ziemniaków, starannie stworzonym przez van Gogha, by symbolizować nie tylko utrzymanie się, ale też esencję życia klasy robotniczej. Poważne wyrazy twarzy oddają mieszankę trudu i więzi społecznych; rustykalna atmosfera pokoju, charakteryzująca się ciemnymi, ziemistymi tonami, dodaje intymności tej sceny. Mistrzowskie użycie chiaroscuro tworzy przekonujący kontrast między światłem a cieniem, przyciągając wzrok widza do punktu centralnego zgromadzenia.

Paleta kolorów dominuje w głębokich zieleni i brązach, wzmacniając ziemski i organiczny charakter dzieła. Odważne i ekspresyjne pociągnięcia pędzla van Gogha przekazują emocjonalny ciężar, który sięga poza prostotę tematu. Kontekst historyczny wpaja nam wiedzę, że to dzieło odzwierciedla zmagania chłopów, przedstawiając ich codzienną rzeczywistość w sposób, który współczesny jest społecznemu świadomości jego czasów. To dzieło nie jest tylko artystycznym poszukiwaniem, ale także znaczącym komentarzem na temat godności pracy i istoty wspólnoty. Dzięki tej części van Gogh uchwyca niedosłowny duch ludzkości, zapraszając nas do świadectwa jednego intymnego momentu, który mówi wiele więcej niż sam jego wizualny rozrachunek.