งานศิลปะนี้บรรยายถึงฉากที่หลงใหลเต็มไปด้วยพลังงานในตำนาน; นางเงือกที่มีเสน่ห์คนหนึ่งซึ่งมีผมสีน้ำตาลขลิบไหล่บรรเลงพิณเอกที่ละเอียดอ่อนขณะนั่งอยู่บนโขดหินอย่างงดงาม สายตาที่เคร่งขรึมของเธอดูเหมือนจะดึงดูดผู้ชมไปยังเพลงที่เธอร้องให้กับชายหนุ่มด้านล่างซึ่งปรากฏตัวจากคลื่นที่เปล่งประกายซึ่งถูกดึงดูดด้วยการมีอยู่ที่ชวนให้หลงใหลของเธอ ความแตกต่างระหว่างตำแหน่งที่ไม่มั่นคงในน้ำของเขากับความสง่างามของเธอก่อให้เกิดเรื่องราวที่น่าหลงใหลราวกับว่าเวลาหยุดนิ่งในช่วงเวลาแห่งความปรารถนาและความรักนี้

การใช้สีของวอเตอร์เฮาส์มีความน่าประทับใจด้วยโทนสีที่น่ารักมีชีวิตชีวาเต้นรำอยู่บนพื้นผิวทำให้เส้นสายของรูปทรงชัดเจน บรรยากาศของงานอันนี้มีความโรแมนติกและเต็มไปด้วยอารมณ์ศิลป์แรงกล้า การสนทนาในเรื่องที่อมตะของการต่อสู้ระหว่างความรักและการปกป้องตนเองเพิ่มมิติและความลึกซึ้งของความมีชีวิตชีวา