Het kunstwerk presenteert een opvallend portret van een vrouw, wiens kenmerkende trekken worden benadrukt door de vaardigheid van de kunstenaar. De blik van de figuur is direct—moedig maar ook contemplatief—en creëert een diepe verbinding met de waarnemer. Gekleed in eenvoudige, doffe kleding, draagt de vrouw een witte muts die contrasteert met haar donkere kleding. De achtergrond is een harmonieuze mix van diepe groenen en bruintinten die de figuur accentueren, haar bijna omhelzend in schaduwen en de aandacht naar haar expressie leidend.

Van Gogh gebruikt rijke, textuurvolle penseelstreken die leven en textuur aan het werk geven, terwijl tegelijkertijd zowel kracht als kwetsbaarheid worden overgebracht. Het kleurenpalet bestaat voornamelijk uit sombere tinten; echter, er straalt een warmte uit haar huid, wat haar aanwezigheid een zekere glans geeft te midden van de donkere tinten. Dit werk weerspiegelt niet alleen de menselijke ervaring, maar vatte ook een historisch belangrijke tijd samen, omdat het spreekt over de arbeidersklasse en hun verhalen—een thema dat veelvuldig voorkomt in de tijd van Van Gogh. Het emotionele gewicht van de afbeelding laat de kijker nadenken over de verhalen achter de ogen van deze opmerkelijke vrouw, wat zowel empathie als bewondering oproept.