Ta wspaniała scena rozgrywa się w starannie dopracowanym wnętrzu, gdzie królewska postać i rycerz uosabiają dramatyczną narrację pełną mitologicznego znaczenia. Wysoka księżniczka stoi spokojnie obok kołowrotka, z delikatnym ptaszkiem siedzącym na jego osi, a jej wyraz twarzy jest spokojny, lecz pełen stanowczości. Ubrana w zdobioną suknię z motywami kwiatowymi i bogaty płaszcz ciągnący się po podłodze, jest otoczona dużymi, ołowianymi oknami przepuszczającymi miękkie, czarujące światło. Naprzeciw niej młody rycerz w połyskującej zbroi i powiewającym płaszczu wykonuje krok naprzód, trzymając w jednej ręce włócznię, a w drugiej hełm, z wzrokiem utkwionym w księżniczkę, jakby przygotowywał się do szlachetnej misji. Luksusowe drewniane boazerie pod oknami zdobią misternie wykonane motywy kwiatowe i heraldyczne, wzbogacając atmosferę baśniową.

Artysta używa delikatnych linii i subtelnych zmywalnych farb, tworząc efekt świetlistości, z przytłumioną, ale ciepłą paletą kolorów, w której pojawiają się czerwienie, złota i zielenie nawiązujące do średniowiecznej tematyki. Kompozycja jest zrównoważona, lecz pełna napięcia — pionowa postawa księżniczki harmonijnie kontrastuje z dynamiczną pozą rycerza i powiewającym płaszczem. To połączenie spokoju i ruchu oraz intymnych detali — od faktury drewnianej podłogi po miękkie fałdy tkaniny — zaprasza widza do zanurzenia się w epokę rycerskich romansów i ponadczasowych legend. Dzieło emanuje emocjonalnie poczuciem czci i oczekiwania, przywołując legendarną konfrontację św. Jerzego ze smokiem, jak sugeruje tytuł; klasyczny motyw, w którym odwaga, cnota i los splatają się w micie.