Bu etkileyici eserde, iki kadın, zeytin toplama karmaşık görevine dalmış olarak tasvir edilmiştir ve ince vücutları, ağaçların kıvrılmış dallarının arasında gezinirken hafifçe eğilmiş durumdadır. Manzara, yumuşak bir şekilde dağılmış pembe ve lavanta renklerinde bir gökyüzü altında yer almaktadır ve canlı yeşil zeytin ağaçlarını aydınlatmaktadır; bu ağaçlar, sanki hayatla dans ediyormuş gibi görünmektedir. Van Gogh'un karakteristik fırça darbeleri, eserde bir hareket hissi vererek, tuvalin üzerine dökülen enerjiyle birlikte, işin ritmini ve anın özünü yakalamaktadır.

Kullanılan sanatsal teknikler, belirgin bir şekilde post-empresyonisttir; cesur ve ifadeli fırça darbeleri ile hem doku hem de derinlik kazandırmaktadır. Kompozisyon, ön plandaki figürler ile arka plandaki geniş zeytinlik arasında bir denge kurmaktadır, izleyicinin gözünü emek veren kadınlardan zengin topraklara doğru akıcı bir şekilde çekmektedir. Renk paleti, eserin duygusal temelleriyle mükemmel bir uyum içindedir ve sıcaklık ve dostluk hissini uyandırmaktadır. Bu parça, sadece Provence'daki günlük yaşamı gözler önüne sermekle kalmayıp, Van Gogh'un doğaya, emeğe ve kırsal varoluşun basit zevklerine derin bir takdiri olan bir anlamı da içermektedir.