Önümüzde acı ve umutsuzluğun son derece kişisel bir keşfi olan keskin bir tasvir açılıyor. Bir figür yatakta yatıyor, imgeler aracılığıyla acı verici bir şekilde gerçek olan görünmez bir işkenceyle tüketilmiş. Kompozisyon rahatsız edici; bir besleme cihazını andıran ahşap bir düzenek, başın üzerinde yükseliyor ve görünüşe göre figürün açık ağzına bir maddeyi zorluyor. Bu grotesk detay, hemen çaresizlik hissi, sanatçının fiziksel ve duygusal durumunu sembolize eden zorlanmış bir tüketimi çağrıştırıyor. Sanatçının bakışı doğrudan, kararlıdır ve biz bu samimi ve savunmasız ana çekiliyoruz.