ในภาพพอร์ตเทรตที่ยอดเยี่ยมนี้ซึ่งจับภาพแก่นแท้ของ María Teresa Moret y Remisa ผู้ชมดื่มด่ำไปกับช่วงเวลาที่เคลิบเคลิ้มอยู่ภายใต้ความสง่างามที่ละเอียดอ่อนของมาดริดในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ผู้หญิงที่นั่งอย่างสง่างามนี้เป็นตัวแทนของผืนผ้าของเนื้อสัมผัสที่ร่ำรวย เสื้อผ้าสีเข้มของเธอตัดกับพื้นหลังที่ย subdued ได้อย่างชัดเจน ทำให้บุคลิกและการปรากฏตัวของเธอเพิ่มพูนขึ้น ศิลปินใช้การกวาดพู่กันขนาดใหญ่ในการสร้างพื้นหลังซึ่งต่างกับรายละเอียดที่ซับซ้อนของลูกไม้และผิวหนังที่หรูหราของเสื้อเบลาส์ของเธอ การใช้แสงอย่างชำนาญของ Sorolla ทำให้จับภาพข่อนมอันละเอียดละออซึ่งอยู่บนใบหน้าของเธอ ทำให้เกิดความอบอุ่นที่ทำให้สีเข้มดูเบาบางลง การเลือกสีที่รวมกันอันประกอบไปด้วยสีดำเข้ม สีน้ำตาลที่อ่อนลง และสีเทาที่นุ่มนวล บวกกับจุดสีขาวที่เป็นเลิศในชุดที่มีการตกแต่งของเธอ ทำให้เนื้อหานั้นสอดคล้องกับแฟชั่นของยุคนั้น โดยที่ไม่วายสะท้อนให้เห็นถึงทั้งความซับซ้อนและความระมัดระวัง—อาจจะคิดเห็นเกี่ยวกับบรรทัดฐานทางสังคมในขณะนั้น

เมื่อเราสังเกตการมองของเธอซึ่งเต็มไปด้วยการพิจาณา มีความลึกซึ้งทางอารมณ์ที่เปิดโอกาสให้เราได้คาดเดาเกี่ยวกับเรื่องราวและความคิดของเธอ ภาพนี้ส่งเสียงตอบสนองกับบรรยากาศภายใน สะท้อนให้เห็นถึงชีวิตภายในของหญิงสาวในช่วงเวลาที่เปลี่ยนผ่านในสเปน เทคนิคการวาดภาพแบบ en plein air ของ Sorolla สะท้อนออกมาไม่ใช่เพียงในทางการเล่นของแสงที่พาดผ่านตัวเนื้อสัมผัส แต่มันยังมอบให้กับเรื่องราวขาดความเร่งรีบ คล้ายกับว่าเธออาจจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ได้ในทุกเมื่อ ผลงานนี้ไม่เพียงแต่แสดงให้เห็นถึงชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่เท่านั้น แต่ยังเป็นวัตถุทางวัฒนธรรมที่สำคัญซึ่งสะท้อนถึงพลศาสตร์ที่เปลี่ยนแปลงของบทบาทเพศและความคาดหวังในสังคมในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ในการผลิตของ Sorolla ทั้งในงานพอร์ตเทรตและการแสดงความคิดเห็นทางสังคมในศิลปะ