Het krachtige kunstwerk van Vasily Vereshchagin vangt een moment vol spanning en urgentie. De compositie trekt de blik van de toeschouwer naar een eenzame figuur—een soldaat—die lijkt te vluchten voor een onzichtbare aanval, zich vasthoudend aan zijn buik op een manier die zowel pijn als wanhoop oproept. De achtergrond is bijna etherisch, gevuld met een rokende nevel die de chaos daarachter verduistert, en zowel het geweld van de strijd als de breekbaarheid van het leven suggereert. De gedempte kleuren van zijn uniform contrasteren scherp met de kale achtergrond, waardoor het emotionele gewicht van het moment wordt versterkt.